De wijk Manshiet Nasser is de plek, die ook wel Garbage City genoemd wordt. In de wijk wonen Zabbaleen (‘garbage people’), die van afval inzamelen en hergebruiken ‘hun’ industrie gemaakt hebben. Waar zo’n 90 procent van alle afval weer hergebruikt wordt.

Frenay verbleef enkele maanden in Cairo: ‘met verwondering heb ik geleerd dat de informele wijken niet enkel arme gemarginaliseerde gebieden zijn, maar dat het ook sociaal en economisch bruisende gebieden zijn waarbij je na elk bezoek steeds meer orde in de schijnbare chaos gaat zien.’

Dit is zijn verhaal. Over superrijke gated communities, snelwegen voor de rijken, stadslandbouw en geiten op het dak.

Meer weten over dit onderwerp? Vijf tips van Ton:

#1 Arjen van Veelens relaas over verstedelijking en krimp in: ‘Amerikanen lopen niet’

'In veel Europese steden, zoals Amsterdam of Parijs, is het centrum juist de place to be en zijn de wijken ‘buiten de ring’ juist minder populair. In St. Louis, en in veel andere Amerikaanse steden, is het precies andersom: een kapot stadshart, met florerende buitensteden.'

#2 Sudhir Alladi Venkatesh. American Project: The Rise and Fall of a Modern Ghetto

‘The nation's larger metropolises were chocolate cities and vanilla suburbs; they were gentrified and renewed on the one hand, slum-ridden and blighted on the other.'

#3 Saskia Sassen in: Cities in a World Economy

‘In the current phase of the world economy, it is precisely the combination of, on the one hand, the global dispersal of factories, offices, and service outlets, and on the other, global information integration—under conditions of continued concentration of economic ownership and control—that has contributed to a strategic role for certain major cities. These I call global cities.'

#4 Imrie, Rees en Raco de bundel Regenerating London: Governance, Sustainability and Community in a Global City

‘While in aggregate terms urban regeneration in London seems to be successful in facilitating economic and cultural regeneration, it is faring much less well in terms of social inclusion and social sustainability, and may well be implicated in contributing to the widening of social and economic inequalities.’

#5 De Antistad, pionier van kleiner groeien

‘Dat Heerlen, het stedelijk centrum uit mijn jeugd, ooit een moderne en bloeiende stad was geweest, al evenmin. Het Heerlen dat ík zag was allerminst florissant. Junks en prostituees bepaalden er het straatbeeld, van een heroïnespuit in de goot keek niemand op. De stad trok mij aan en stootte mij af, zoals ze dat met zovelen deed. En nog steeds doet. Heerlen is een complexe stad, Nederlands meest ver- grijzende, meest transitionele en volgens sommigen meest mislukte stad.' In zijn eerste zinnen schetst Maurice Hermans een wat minder fraai beeld van zijn geboortestad. Om daarna een warm pleidooi te houden voor de kansen van krimpende steden.