Placemaking: meedenken over de openbare ruimte
Hoofdafbeelding
In de Weimarstraat in Den Haag nemen ze het heft in eigen handen. Aanleiding? De straat is overgenomen door draaideurcriminelen, vastgoedmaffia en malafide detacheerders. Een schietpartij is niet ongebruikelijk voor de buurtbewoners. De bewoners zijn het zat en zetten nu hun eigen kennis en kunde in om het tij te keren.
Vanuit de gedachte: ‘Wat kunnen we zelf veranderen?’ gaan ze collectief aan de slag. Ze maken hierbij gebruik van placemaking, een veelzijdige methode waarbij bewoners zelf inspraak hebben bij het inrichten van de openbare ruimte. Samen met hun buren zoeken ze vanuit verbinding naar goede en duurzame oplossingen.
Ook op andere plekken in Nederland doen ze aan placemaking, bijvoorbeeld in Zwolle en Groningen. In 2015 nodigden de gemeente, provincie Overijssel en ondernemers Gooitske Zijlstra de organisatoren van de Placemaking Week uit om mee te denken over het Lübeckplein, nabij het station. Hier werden ook bewoners bij betrokken. En in Groningen werd placemaking ingezet om leegstand op het CiBoGa-terrein (rondom de Nieuwe Ebbingestraat) aan te pakken.
Verbindingen maken tussen bewoners en overheid, vanuit de gedachte dat iedereen mee kan en mag denken. Dat is wat we bij EMMA ook graag doen. We helpen de overheid bij het uitdenken welke rol zij in zo’n proces willen spelen, welke keuzes daarbij horen, en hoe de overheid zich verhoudt – en wil verhouden – tot hun inwoners. En we helpen mee om de mooie en creatieve plannen goed tot hun recht te laten komen binnen de kaders die er zijn. Zo kom je als overheid en bewoner tot een mooie alliantie. Om je buurt weer een fijne plek te maken.
Placemaking?
Wat placemaking precies is? Bij EMMA in Den Haag hebben ze het in de praktijk gebracht. Volgens EMMA-collega Guus Frenay, 'sociaalgeograaf met een bovenmatige interesse in placemaking' zijn er drie kernwaarden:
1. Inrichting (“hardware”, in placemaking-jargon): dit kan mensen verbinden. Bijvoorbeeld door intieme hoekjes op een plein of picknickbankjes in de straat.
2. Activiteiten (“software”), zoals tafelvoetbal. “Daar stonden net mensen van de Finse ambassade te tafelvoetballen met mensen die in hetzelfde gebouw werken, maar die ze nog nooit hadden ontmoet.”
3. Elkaar weten te vinden en verantwoordelijk gaan voelen voor een plek (de “orgware”).
Meer weten? Lees dit artikel van EMMA over placemaking aan de Wijnhaven.
Foto: Pexels.com
