We zijn nu bijna twee weken onderweg met de EMMA duurzaamheidschallenge. Ik had mijzelf er in eerste instantie wat makkelijk vanaf gemaakt door de challenge ’40 dagen vega’ te kiezen: ik eet al lang niet meer elke dag vlees. Dus dat vind ik geen groot probleem. Begrijp me niet verkeerd, ik houd van een hamburger of een lekker broodje gerookte kip, maar thuis heb ik weinig moeite om alternatieven te vinden. Ik koos er daarom voor om ook vis 40 dagen van mijn dieetlijst te schrappen: het makkelijkste alternatief voor een lekker stukje vlees.

Vis is ook niet best

Waarom het eten van vlees enorm belastend is voor het milieu legde collega Rutger al uit in zijn vlog. Maar waarom dan ook geen vis? Ook visconsumptie kan behoorlijk schadelijk zijn. Bij kweekvis komt dat door het energieverbruik, de hoeveelheid wilde vis die nodig is voor visvoer en door diergeneesmiddelen in het water. Bij wilde vis gaat het om de brandstof die nodig is om de vis te vangen. Daarnaast is er bij visvangst veel sprake van bijvangst: andere diersoorten die in de netten terecht komen en (vaak al dood of dodelijk gewond) teruggegooid worden. Ook worden een aantal vissoorten met uitsterven bedreigd. Benieuwd hoe je toch redelijk verantwoord af en toe vis kunt eten? Kijk dan even op de pagina’s over vis van milieucentraal.nl.

Vervangers

Ok, geen vlees én geen vis dus. Ik moet zeggen, tot nu toe valt het leven van een vegetariër me best mee. De AH heeft een enorm assortiment aan vleesvervangers en de meeste zijn ook echt lekker. Mijn favorieten zijn de Oosterse Wokblokjes en de Quorn Saté Stukjes. Wat helpt: Je moet niet hopen op iets dat precies naar vlees smaakt, je eet gewoon echt iets anders.

De uitdaging

Meestal is vegetarisch eten dus helemaal niet zo’n probleem. Waarom ben ik dan geen fulltime vegetariër? Voor mij zit de uitdaging in drie dingen.

  • Één: bepaalde standaard vleesmomenten. Het bittergarnituurtje na mijn basketbaltraining, het broodje bal op vrijdag middag. De momenten waarop ik mezelf beloon, daar hoort blijkbaar een lekker stukje vlees bij.
  • Twee: uit eten gaan. Veel traditionele restaurants hebben niet heel veel alternatieven als je geen vlees èn geen vis eet. Je zou denken, genoeg opties in de schijf van 5, maar dat valt blijkbaar nogal eens tegen. En dat wordt nog extra bemoeilijkt door:
  • Drie: ik houd niet van kaas. De standaard gesmolten smakeloze kaas op pizza’s kan ik nog wel wegkrijgen, maar meer ook niet. Tsja, en dat is nou net wat de meeste restaurants als vegetarische optie serveren…

Mager

Afgelopen weekend ging ik met mijn team uit eten bij een wat luxere Italiaan. Ik had me er overheen gezet dat ik niet kon gaan voor wat normaal mijn eerste keus zou zijn: Een goed gevulde pizza of een pasta met zalm. Maar wat me wel tegen viel waren de slechts vier vegetarische opties:

  • Een ‘Insalata Mista’ met tomaat, ui en komkommer (nogal mager…)
  • Een pizza met gerookte mozzarella, pecorino en tomaat (cheesy, en ook een beetje mager…)
  • Een citroenrisotto (‘oh? Klinkt goed!’) met gorgonzola (yikes…)
  • Gnocchi met kastanjechampignons en spinazie.

Die laatste dan maar genomen (‘zonder Parmezaan graag’). Terwijl mijn teamgenoten smulden van Pasta Gamba, Pizza hertenbiefstuk en lasagne eendenbout, zat ik toch vooral met een bord vol deegballetjes. De hoeveelheid groente op mijn bord was ook teleurstellend mager. Wat is er mis met een bord vol groenten?

Ik ervaar nog weinig problemen met het koken zonder vlees. Maar in openbare eetgelegenheden maken ze het je wel moeilijk. En dat bittergarnituurtje laten staan na een stevige training doet ook wel een beetje pijn… Thank god for patat!

Volg Anneke en haar collega's tijdens hun duurzaamheidschallenge via onze liveblog.

Meestal is vegetarisch eten dus helemaal niet zo’n probleem. Waarom ben ik dan geen fulltime vegetariër?