Voor de Amerikaanse verkiezingen gaan duizenden vrijwilligers (canvassers) de straat op om met kiezers te praten. Hoe zien die gesprekken eruit? Hoe reageren mensen op vreemden die komen praten over politiek? EMMA's correspondent Paul Buckley liep een week mee met vrijwilligers in South Carolina.

Hoe komt een land in beweging als de overheid zich terugtrekt? Journalist en fotograaf Paul Buckley is de komende maanden in de Verenigde Staten om dat voor EMMA te onderzoeken.

New York naar Myrtle Beach

Onze auto is ‘s ochtends uit New York vertrokken, en we hebben twaalf uur gereden om in South Carolina aan te komen – zelfs voor Amerikaanse begrippen geen onaardige afstand. We zijn op een Bernie Journey, een reis georganiseerd door vrijwilligers om te canvassen voor Bernie Sanders.

Myrtle Beach is in de zomer een drukke badplaats, maar tijdens het verkiezingsseizoen is de stad leeg. Alleen de advertenties voor flauwe dagbestedingen onthullen de ware aard van de stad. Net als de talloze minigolfbanen en advertenties voor goedkope helicoptervluchten. Het kantoor van de campagne staat in een ongebruikt winkelcentrum, met aan de ene kant een leeg pand, en aan de andere een treurige bank die leningen voor op de korte termijn verkoopt.

south carolina

Onderweg naar South Carolina

Deur aan deur in suburbia

De uitvalsbasis is behangen met de gebruikelijke Bernieborden en kaarten van kiesdistricten, maar ook prenten van het socialistische Jacobin Magazine en een grote poster van Malcom X laten zien waar de mensen zich hier voor inzetten. Gedurende de dag komen er steeds mensen langs, op zoek naar turf: een territorium met bijbehorende lijsten van mensen die waarschijnlijk op de Democratische partij gaan stemmen. Dat is waar ze gaan canvassen, een essentieel deel van het politieke proces hier.

Malcolm X kijkt streng maar goedkeurend toe terwijl de vrijwilligers zich voorbereiden.

Malcolm X kijkt streng maar goedkeurend toe terwijl de vrijwilligers zich voorbereiden

En zo lopen deze vrijwilligers een week lang, alleen of in duo’s, het suburbia van Myrtle Beach af, op deuren kloppend om gesprekken te voeren over de aankomende verkiezing, en Bernie Sanders in het bijzonder. De campagne heeft een script opgesteld waar iedereen op zijn eigen manier van afwijkt – het belangrijkste devies dat we hebben meegekregen is dat we niet praten maar luisteren, zodat kiezers zich gehoord en begrepen voelen.

Van de honderden deuren is het merendeel niet thuis, maar de meeste mensen die thuis zijn willen graag een gesprek voeren. 'Mijn lievelingsmoment tijdens het canvassen,' zegt vrijwilligster Christal, 'is als mensen de deur opendoen, zich even afvragen "wat gebeurt hier nou weer?" En dan doen alsof het de normaalste zaak van de wereld is.'

Een app voorziet vrijwilligers van de adresgegevens van waarschijnlijke Democratische stemmers. Ze gebruiken dezelfde app om te registreren of kiezers voor Bernie gaan stemmen, of ze willen meehelpen aan de campagne, en of ze misschien een rit nodig hebben om bij hun stemlocatie te komen.

Een app voorziet vrijwilligers van de adresgegevens van waarschijnlijke Democratische stemmers. Ze gebruiken dezelfde app om te registreren of kiezers voor Bernie gaan stemmen, of ze willen meehelpen aan de campagne, en of ze misschien een rit nodig hebben om bij hun stemlocatie te komen. 

Democratie in actie

Ik vraag me soms af hoeveel invloed deze campagne heeft. Het vrijwilligerswerk kost duizenden manuren, maar hoeveel stemmen levert het op? We weten elke dag een paar mensen te overtuigen, maar de vraag is of dat genoeg is.

Vaak zijn mensen nog niet zeker op wie ze gaan stemmen. Sommigen bepalen het pas op het moment zelf, en anderen hebben een lijstje vragen klaarstaan voor als de onvermijdelijke canvasser op de deur klopt. In verschillende wijken hebben mensen verschillende prioriteiten – hoe rijker de buurt, hoe groter de kans dat Trump uit het Witte Huis krijgen voor bewoners het belangrijkste is.

In armere buurten maken mensen zich meer zorgen om gezondheidszorg, educatie, en AOW. Regelmatig storten mensen hun hart bij ons uit, frustraties delend die ze schijnbaar bij niemand kwijt kunnen.

Unieke buttons verzamelen is een ware sport onder de fanatiekelingen

Unieke buttons verzamelen is een ware sport onder de fanatiekelingen

Een vrouw die in haar open garage zit te roken vertelt over de aandoeningen waarmee haar gehandicapte zoon kampt, en hoe moeilijk het is om daar steun voor te krijgen. 'Omdat ik dit huis heb geërfd, zeggen ze dat ik rijk genoeg ben,' vertelt ze, 'maar willen ze dan dat ik het verkoop in de goot ga wonen?'

Wij knikken, vragen door, luisteren, vertellen over Bernie Sanders’ plannen voor gehandicaptenzorg. Dan begint ze over hoe fel ze tegen abortus is, dat ze op TV had gezien dat een vrouw twee weken voor de geboorte nog een abortus had gehad, en hoe verschrikkelijk dat is. Beleefd proberen we het ideologische mijnenveld te omzeilen. 'Wij willen ook dat er zo min mogelijk abortussen gepleegd worden,' de-escaleert vrijwilligster Ally.

Voorzichtig brengen we het gesprek weer terug naar gehandicaptenzorg, en stellen dan de vraag: “Kan Bernie op uw steun rekenen bij de verkiezing op zaterdag?” De vrouw is enthousiast, en we vertrekken met een ongekende monterheid. Niet zozeer vanwege de stem, maar vanwege het gesprek. Het is een extreme vorm van democratie: een connectie tussen burgers die elkaar verder niet kennen, gebaseerd op een systematisch probleem en een mogelijke oplossing daarvoor.

Resultaten oogsten

Natuurlijk zijn er ook minder positieve ervaringen. Sommige vrijwilligers worden uitgelachen, uitgescholden of bedreigd. De week vult zich met positieve en negatieve ervaringen, lange gesprekken met vreemden, en commitments to vote. Als Sanders een speech geeft in Myrtle Beach, komen enkele van zijn plaatsvervangende surrogates langs op kantoor om inspirerende speeches te geven aan de vrijwilligers.

Vrijwilligers kloppen soms op honderden huizen per dag.

Vrijwilligers kloppen soms op honderden huizen per dag

Sommige aanhangers van Sanders halen pizza voor de mensen die de hele dag aan het werk zijn. Vreemden bieden andere vreemden een slaapplek. Iedereen zet zich voor hetzelfde doel in, waardoor de sfeer onder vrijwilligers uitzonderlijk positief is. Tegelijkertijd lijkt deze galmkamer van positiviteit in z’n eigen wereld te bestaan.

Op zaterdagmiddag stroomt het kantoor vol om de resultaten van de verkiezingen te bekijken, en sommigen hebben zelfs de hoop dat Sanders een minieme overwinning kan binnenslepen. Maar nog voordat het eerste stembureau de resultaten heeft laten weten, heeft CBS al aangekondigd dat Joe Biden South Carolina met 70% heeft gewonnen.

Uiteindelijk blijken de marges minder extreem, maar toch heeft Sanders met 20% van de stemmen verlies geleden. Het viel te verwachten en was conform de voorspellingen. Toch doet de sfeer op kantoor denken aan Oud en Nieuw: iedereen hoopt op een goed feest, en uiteindelijk valt het tegen. De meeste gesprekken ontlopen het verlies en keren zich naar de toekomst: naar welke staat ga jij? Hoe lang blijf je onderweg?

Sommige vrijwilligers hebben hun reis tot in mei uitgedokterd, anderen zijn op zoek naar een lift en slaapplek voor de volgende dag. De sfeer is hoopvol, en mensen kijken halsreikend uit naar Super Tuesday: Sanders staat hoog in meerdere peilingen, en iedereen is ervan overtuigd dat het kandidaatschap in elk geval mogelijk is.

Aan het eind van de avond blijkt er nog een lichtpuntje: de kiesdistricten rondom Myrtle Beach, waar deze mensen de deuren hebben platgelopen, vormen een klein enclave waar juist Bernie Sanders de meeste stemmen heeft gehaald, soms met een enkele stem voorsprong. Misschien dat dat ene gesprek toch het verschil heeft gemaakt.

Benieuwd naar wat voor mensen hun tijd wijden aan de campagne van Bernie Sanders? Bekijk hier een korte portretserie die Paul over hen maakte.