Zorgen voor stage- en werkplekken

Om te voorkomen dat jongeren door de coronacrisis onnodig weer aan de kant komen te staan, hebben arbeidsmarktregio’s snel geanticipeerd op negatieve scenario’s. In het bijzonder wordt er gekeken naar jongeren uit het PrO en VSO. De ministeries van SZW en OCW ondersteunen de regio’s financieel in deze opgave. Om tot een aanpak te komen zijn er van december 2020 tot april dit jaar voor alle 35 arbeidsmarktregio’s werktafels georganiseerd. EMMA verzorgde hiervoor het programma, de moderatie en de verslaglegging.

De hamvraag daarbij: hoe zorgen scholen, werkgevers en gemeenten voor voldoende stage- en werkplekken die aansluiten op de behoefte en talenten van jongeren en hoe wordt voorkomen dat jongeren niet vroegtijdig afhaken, zowel op school als op hun werkplek? Onze tactiek bij de werktafels: voorkom dat de werktafels als “bemoeienis uit Den Haag” worden gezien, sluit aan bij wat er in de regio’s gebeurt en breng hierin versnelling aan. Voor de sectororganisaties PrO en VSO waren de werktafels de kans om tot een landelijk dekkend netwerk van regionale coördinatoren te komen.

Deelnemers

Aan de werktafels was de onderwijs-arbeidsmarkt-keten doorgaans goed vertegenwoordigd. Gemeenten met beleidsmedewerkers, wethouders en medewerkers van leerplicht en de Regionale Meld- en Coördinatiefunctie (RMC). Scholen met directeuren, afdelingshoofden en stagecoördinatoren. ROC’s met opleidingscoördinatoren, sectorhoofden en directeuren. En daarnaast vertegenwoordigers van de (voormalige) sociale werkplaatsen, van de werkgeversservicepunten, van UWV en SBB.

Wat viel op?

Wat opviel? Allereerst de actiebereidheid. De coronacrisis stimuleert (en dwingt) mensen om over hun eigen grenzen te denken en te handelen. De bereidheid om van elkaar te leren en elkaar iets te gunnen was groot.

Ten tweede, de wil om samen te werken. Lang niet iedereen kent elkaar in de regio’s. Sterker nog, sommige partijen zagen elkaar voor het eerst tijdens de werktafel en daar werd direct van geprofiteerd: “wij bellen elkaar na afloop even”.

Ten derde, de behoefte aan eenvoud. Door de veelheid aan initiatieven, projecten en loketten, maar ook door verschillende regelgeving van gemeenten, zien scholen door de bomen het bos niet meer. Het devies is duidelijk: zorg voor standaardisatie tussen gemeenten en kies voor wat aantoonbaar heeft gewerkt, bijvoorbeeld in de begeleiding van leerlingen.

De crisis noopt tot handelen. We zijn erin geslaagd om in heel korte tijd met vrijwel alle scholen in het PrO, VSO en betrokken mbo’s tot afspraken te komen. Deze afspraken worden komende weken in overleg met de landelijk kwartiermaker voor PrO/VSO samen met regionale vertegenwoordigers uitgewerkt tot actieplannen.